22/03/2007
Sabah 4’de kalkıyoruz, bugün İlham’da gelecek fotoğraf çekmeye. Sokakları dolaşırken sürekli katedralin önüne gelip meslektaşlarımın gelip gelmediklerini kontrol ediyorum. 7 gibi geliyorlar, önce uzaktan biraz etraflarında geziyorum, biraz fotoğraf çekiyorum ve bizi farketmelerini istiyorum. Nihayet birisi farkediyor. Tepki göstermemesinden cesaret alıp yanlarına yanaşıyoruz. 3-5 kelimelik İspanyolcamızla anlaşmalya çalışıyoruz, sonra vazgeçip el kol hareketleriyle bizim aluminütüyle fotoğrafımızı çekmesini istediğimi anlatıyorum. El kol hareketlerinden anlıyoruz ki makineyi kullanmıyor. Arkadan bir polaroid makine çıkartıp onunla çekmek istiyor. Ben de onu istemiyorum. İlle de aluminüt ve siyah-beyaz olacak diye tarif ediyorum. Tabi amaç o değil aslında biraz ahbap oluyoruz. Makinelerimi ve çantamın içini incelemelerine izin veriyorum. Sonra da doğal olarak çekmek istediğim fotoğrafları çekmeye başlıyorum. Melektaşlarım çok iyi poz veriyorlar.
